Tutaj jest formularz który trzeba wypełnić aby stworzyć swoją postać.
[b]Imię:[/b]
[b]Pseudonim:[/b]
[b]Wiek:[/b]
[b]Płeć:[/b]
[b]Charakter:[/b]
[b]Historia:[/b]
[b]Moce:[/b]
[b]Proponowana ranga:[/b]
[b]Jaka nazwa ma być wyświetlana?:[/b]
Imię:Sashiko
Pseudonim:Sasha, Sash, Sashi.
Wiek: 1 rok.
Płeć:Samica.
Charakter:Jest szczeniakiem, jej charakter jest zmienny.
Historia:Dopiero układa swoją historię.
Moce:
-Telepatia
-Wizje
-Wszystkosłyszalność
Proponowana ranga: Szczeniak.
Jaka nazwa ma być wyświetlana?:Sashiko.
(http://img69.imageshack.us/img69/3554/ql3z.jpg)
Imię: Imię godne dla jego osoby - Asgard
Pseudonim: Można mówić do niego AS, taka skrócona wersja.
Wiek: Niedługo będzie dorosły, jednak brakuje mu kilku miesięcy do tego.
Płeć: Basior oczywiście, to chyba sprawa oczywista.
Charakter: Ma naturę raczej tą dobrą, chociaż czasami bywa nieco agresywny. Wywiązuje się z umów, które zawarł, tak jak da słowo to można na nim polegać, jednak gdy nie jest pewny czy spełni obietnicę to po prostu jej nie składa. Wobec innych stara się być miły i serdeczny, służyć pomocą w razie potrzeby. Gdy nadchodzi potrzeba stanięcia do walki nigdy nie tchórzy, z dumą idzie na bój, w obronie swych. Nie znosi przymusu, i zazwyczaj nikomu nie ulega. Odznacza się dużą wyrozumiałości oraz cierpliwością, lecz każdy ma jakieś granice. Nie przepada za kotami 'mówiących zagadkami', lub coś ukrywającymi lubi mieć wszystko jasno itp, wysoko ceni sobie szczerość oraz lojalność, tak... nienawidzi zdrajców. Chętnie poznaje nowe koty, inne istoty, nowe obyczaje itp, Jednak nie pała zaufaniem na prawo i lewo. Mimo iż tak chętnie poznaje nowych zazwyczaj prowadzi samotny tryb życia. Chociaż z tym to różnie bywa, zresztą jego nie idzie jednoznacznie określi, jest niczym wiatr. Czasami ma problem z okazaniem uczuć ale jakąś szczególną wadą to to raczej nie jest.
Historia:
Historia... temat na serio nie ciekawy, a zresztą po co zdradzać coś co się chce zachować dla siebie? No ale jak już trzeba to tak w wielkim skrócie było to tak.
Urodził się jakieś 1,5 roku temu w jakimś lesie, pod jakimś drzewem. Wraz z nim przyszło na świat troje innych wilków, wszystkie bialuśkie niczym śnieg. Po kilku dniach otworzył oczy i ujrzał swą czarną matkę... taa była czarna. No i dalej rósł, jak to zazwyczaj jest. I gdy miał bodajże 2 miesiące podczas zabawy z rodzeństwem - zgubił się. A chyba nawet nikt go nie szukał. Więc zaczął wędrować, szedł tam gdzie go łapy poniosły. Dzięki padlinom, które spotykał po drodze jakoś przeżył. Z każdym tygodniem coraz lepiej mu szło polowanie, w końcu mu się udało, więc gdy opanował techniki łowieckie o wiele łatwiej się mu żyło. No i bla bla bla... takie nudy tam dalej.
***
Nie cały rok później... No i teraz basior miał prawie 2 lata należał do pewnej grupy wilków, gdzie dość dobrze mu się wiodło, miał sobie przyjaciół, szczególnie lubił tam pewną waderę zwaną Satiną, oj była to piękna samica z charakterkiem, ale oczywiście wszystko musiało się zepsuć, no przecież by było za dobrze jakby miał taką sielankę. No więc tak, przyszła jakaś choroba, wymarli niemal wszyscy, jakimś cudem on i taki jeszcze jeden wilk przeżyli. Jednak z racji tego iż on ani ten drugi za sobą nie przepadali szybko się rozeszli, i znów zaczęła się wędrówka... bla bla bla łazi tam po świecie, przeżywa przygody dobre i złe i bum. Pewnego razu trafił na tutejsze tereny, z racji że znudziło mu się samotnicze życie, postanowił tu zabawić na dłużej. I tak oto jest!
Moce:
~Moce umysłowe
~Wizje
Proponowana ranga: Na teraz to chyba jeszcze szczeniak, potem na pewno coś innego np. łowca xD
Jaka nazwa ma być wyświetlana?: Taka jaka jest :P
Skoro Brakuje Ci kilku miesięcy, a jesteś użytkownikiem jednym z pierwszych... Darujemy sobie czekanie i ZOSTAJESZ ŁOWCĄ ~Cadence
Imię:
Heh.. jak ona tego nie lubi, zlepek liter tworzy imię ~ Kimi
Pseudonim:
Woli, jak mówią na nią ~ Kim
Wiek:
Ma już ~ 4 lata
Płeć:
Tak zwana płeć piękna ~ Wadera
Charakter:
Charakter Kim jest różny, jednak zwykle jest bardzo zła, rzadko kiedy jest miła.
Historia:
Nigdy się nie urodziła. Tak po prostu pojawiła się na świecie stworzona z czarnej, tajemniczej energii. To była tuż po tym gdy świat zdołał się całkowicie ukształtować. Mały, fioletowy szczeniak wiedział że jest Tero - czyli bóstwem czymś pomiędzy demonem a aniołem. Jej bliżej było do demona. Wiedziała też że ma na imię Kimi. Wstała i wyruszyła na poznanie świata. Sama odkryła swoje moce. Sama sobie radziła. Podróżowała po całym świecie by wreszcie osiąść w kanionie na jakimś pustkowiu. Miejsce jej odpowiadało. Nie przybędzie nikt kto będzie chciał ją poznać. Ale niestety się taki napatoczył. Okazało się że jest wysłannikiem Demonów. Chciały ją nająć jako zabójcę. Obserwowały Kimi przez pewien czas. Bo bycie zabójcą u Demonów to nie takie łatwe. Wadera zgodziła się. Działała w duecie wraz z pewnym samcem o imieniu Sev. Jednak podczas którejś misji Sev został zabity a Kimi poważnie ranna. Wylizała się ze swoich ran i odeszła z posady zabójcy. Jednak od Demonów się nie odchodzi. Zaczęły się mścić. Prześladowały ją a ona chowała się przed nimi uciekając. Nigdy już nie poczuła się bezpieczna. Wędrowała dręczona wyrzutami sumienia. Lubiła Seva i myślała że to jej wina iż zginął.
Moce:
~ Burzliwość don't copy! - wadera gdy jest zła może przywołać burzę, która jest groźna dla innych, dzięki niej może atakować, jednak ta moc "wyciąga" z niej dużo energii.
~ Żywioł ognia
Proponowana ranga:
Łowca?
Jaka nazwa ma być wyświetlana?:
Taka jak jest.
Robicie to specjalnie, wiecie, że nie lubię czytać...xD Łowca, już wpisuję i wszystko robię (jaskinia)
Imię:
Zwykłe, proste, łatwe ~Nasuada
Pseudonim:
Nie ma
Wiek:
Ojoj, ile ona już przeżyła? 5 wiosen...
Płeć:
Wadera, toż to chyba oczywiste
Charakter:
Jej charakter jest bardzo trudny do sprecyzowania. Wobec jednych ujawnia jedną twarz, wobec drugich inną. Więc jaka ona jest?
Nigdy, nikt nie wie, co w danym momencie zrobi nasza wadera. Ma zły humor - może być niemiła, oschła lub złośliwa. Gdy zaś wstanie prawą łapą, może być miła, albo chociaż coś w tym rodzaju. Jaka jest dla wrogów - lepiej nie być jej wrogiem. Taka rada. Jest wtedy agresywna, chce walczyć za wszelką cenę. Może być złośliwa, oschła. W najlepszym wypadku dla wrogów, może pogrozić i odpuścić. Choć nie zawsze tak musi być. Zaatakuje z pewnością, gdy zaczniesz prowokować. Dla nieznajomych, czyli coś między wrogiem a poznanym, jest nieufna. Utrzymuje wobec nich dystans, za dużo o sobie nie mówi. No może takie rzeczy typu imię czy coś. Znajomi to już trochę inna bajka. Wtedy już jest trochę milsza i ciupek bardziej otwarta. Przyjaciołom potrafi zaufać, ale żeby zostać jej przyjacielem trzeba wiele z nią przejść. Przede wszystkim to ona musi cię zaakceptować według swoich pokręconych kryteriów. A jakie to są kryteria? Tego nikt nie wie. Partner to jest po prostu mistrzostwo. Jaki basior podoła się temu zadaniu? Aby rozgrzać jej lodowate serce? Nigdy jeszcze nie poznała takiego basiora, a więc nie wiadomo jak się zachowa, gdy będzie zakochana. Wokół swego serca stworzyła barierę, przez którą trudno jest się przedostać. Dla rodziny i najbliższych jest czuła i może poświęcić dla nich życie. Ale jak dostać się do tego małego kręgu, skoro jej rodzina nie żyje, a najbliższych nie ma?
Podsumowując: Nasuada jest albo miła, albo złośliwa bądź oschła. Czasem agresywna i z całą pewnością nieufna. Aby być jej przyjacielem, trzeba zdobyć się na wyżyny cierpliwości. No chyba, że zauważy w tobie prawdziwego przyjaciela.
Historia:
Porzuceni...
Jej ojciec był Przywódcą. Rządził doskonale, miał wielu "wielbicieli". Wszyscy popierali jego wybory, po za jednym. Nikt nie popierał, aby Eliasz, czyli przywódca, założył rodzinę. Ale on ich nie słuchał. Zakochał się po czubki uszów w pewnej waderze, która później okazała się matką naszej Nasuady. Imię jej brzmiało Rastia. Długo ukrywali swoją miłość, ale wszystko wyszło na jaw, gdy na świat, wśród ciemnego lasu, przyszły dwie, małe wilczyce. Pierwsza z sióstr, czyli Nasuada, miała małe szanse na przeżycie. Nikt tak właściwie nie życzył wilczycy długiego życia. Rastia przejęła się możliwą stratą i zadbała o szczęście córek. Dzięki temu przeżyła, ale była bardzo słaba. Wszyscy domyślili się prawdy, że dwa szczeniaki powstały od Eliasza. Omijali biedną Rastię szerokim łukiem.
Eliasz jednak jej nie zostawił. Opiekował się zarówno partnerką jak i potomstwem. Wielbiciele Eliasza stali się jedynie małą grupką. Po kilku miesiącach utrzymywania się na skrajnościach, Eliasz stracił przywództwo. Rastię, Nasuadę i jej siostrę wyrzucono z watahy. Eliasz pozostał, bo miał jeszcze małą grupkę poddanych. Tak więc rodzina bez basiora została wyrzucona na pastwę losu.
Strata...
Długo się włóczyli. Nasuada trzymała się na resztkach zdrowia, ale jednak żyła. Nikt wtedy się nie spodziewał, że wyrośnie z małej waderki twarda wilczyca. Gdy po pewnym czasie, dotarli na jakąś pustynię, zabrakło im jedzenia. Matka i siostry były kompletnie osłabione i nikt nie miał siły na polowanie. Położyli się w nocy spać, ale nasza główna bohaterka, nie mogła zasnąć. Wyruszyła samotnie w pobliski las, na skraju pustyni. Całą noc uganiała się za istniejącą tam zwierzyną. O dziwo, upolowała zająca. Przyniosła go rodzinie i wspólnie się posilili. Wtedy to udowodniła, że potrafi zadbać o siebie. Dzień później, w opuszczonej rodzinie nastąpiła tragedia. Kłusownicy znaleźli je i zaczęli polowanie. Matka oddała życie za córki. Kłusownicy zadowolili się tym łupem i pozostawili wadery w spokoju. Siostra Nasuady była nieprzytomna; na początku kłusownicy uparli się na nią. Nasuada, smutna i przygnębiona wczesną śmiercią matki odeszła, pozostawiając siostrę na pastwę losu. Tak, jak one zostały porzucone wcześniej. Samotnie zaczęła chodzić po odległych lasach, górach...
Powrót do zdrowia...
Nasuada długo się otrząsała po stracie rodziny. Najpierw ojciec, potem matka, a na końcu siostra... W sumie to sama zadecydowała o stracie siostry, ale odganiała od siebie tą myśl. Ogromne straty życiowe. Wadera starała się o tym nie myśleć. Wiedziała, że rozczulanie nie jest mile widziane z dzikiej puszczy. Z czasem stawała się silniejsza. Sama sobie dawała treningi na wytrzymałość i siłę. Po kilku miesiącach nie przypominała siebie. Była w ogóle nie czuła. Kamienna twarz, twarda wilczyca bez cienia litości czy współczucia. Oto, co puszcza z miłej i uprzejmej wadery. Wilczyca w niczym nie przypominała starej siebie, sprzed kilku zaledwie miesięcy. Przez ten czas znacznie podrosła, w mięśniach też. Jedyne co pozostało z bezbronnej Nasuady, to łatka na oku. Bo na pewno nie charakter. Po pewnym czasie życia w dziczy, gdzie nauczyła się sama walki, obrony i polowań była po prostu mistrzem walk. Rzadko przegrywała, prawie nigdy. Błąkała się więc z dala od innych, często polując, w jakim celu? Trudno to powiedzieć. Po prostu chodziła. Znalazła w końcu watahę. Długo włóczyła się po okolicy tej watahy. Zastanawiała się, czy dołączyć tam czy nie. Sama dobrze sobie radziła, ale z drugiej strony czasem, raz na jakiś czas, brakowało jej towarzystwa. Nie było nikogo, do kogo mogłaby otworzyć buzie. Otwierała ją tylko wtedy, gdy jadła lub znęcała się nad zdobyczami.
Moce:
~Zmiennokształtność
~Magia (wyjaśnię na PW)
Proponowana ranga:
Może łowca?
Jaka nazwa ma być wyświetlana?:
Nasuada, czyli ta, co już jest
TT.TT Ile czytania...
Ale nie no fajnie, oczywićie, tylko jam leń..xD Łowcę ustawiam, co do tej mocy OK, ale dobrze, by była wyjaśniona w KP
Imię: Ina! I-N-A!
Pseudonim: Inka C:
Wiek: Em.. 0 lat, 0 miesięcy, 0 dni..
Płeć: Wader!
Charakter: Szurnięta pozytywnie C:
Historia: Em.. tu się zaraz urodzi xD
Moce: Będzie odrywała
Proponowana ranga: Szczeniakowaty C:
Jaka nazwa ma być wyświetlana?: Ina